Zondag 20 juli. De eerste indrukken.

-Namaste, tapaailaai kasto chha?
-dherai raamro (:

Ik zou nog niet weten hoe jehet uitspreekt, maar wat ik wel weet is dat het betekent :

-Hallo, hoe gaat het met je?
-heel erg goed.

Zaterdag 19 juli stond ik met mijn, eigenlijk veelte grote, knal groene koffer, rond 19.00 op Schiphol. De hele dag was het natuurlijk onwijs warm buiten en eigenlijk was ik wel klaar voor vertrek! Maarja... Geduld is een schone zaak... (:

Om 19.00 ingecheckt en aan het wachten op Noortje, zodat we samen door de douane zouden gaan en daar opzoek kunnen gaan naar de andere 13 meiden die met ons deze onvergetelijke reis gaan maken. Die waren zo gevonden, wand die hadden zich nog even bij de mac geplant. (;

De tijd is echt voorbij gevlogen! Eigenlijk letterlijk. Om 22.00 vertrok ons vliegtuig richting Abu Dhabi, waar we een tussenlanding gingen maken. Door het tijds verschil was het in 6 en een half uur ineens als 7 uur s ochtends toen we daar aankwamen. Gelukkig zat ik naast Noortje in het vliegtuig en was het prima te doen met alle luxe.

In Abu Dhabi moesten we nog ongeveer 2 uur wachten tot de vlucht naar Kathmandu zou vertrekken. En wat doe je om 8.30 s ochtends als je een mac ziet op het vliegveld...? Precies, ging best. (:

Het vliegtuig waar we mee van Abu Dhabi naar Kathmandu vlogen, was een heel stuk kleiner, maar gelukkig zat ik weer naast Noortje en was het nog maar 4 uurtjes ongeveer. Voor dat ik het wist zijn we ineens aan de andere kant van de wereld! Ik verwachtte nog een ontbijtje in het vliegtuig, maar dat werd de lunchkaart. Achteraf wel logisch, wand het was in Nepal al rond 12.00 'S middags toen we de lucht in gingen van Anu Dhabi naar Kathmandu. Nu vind ik het eten in het vliegtuig nooit echt geweldig. Maar heb heerlijk gegeten deze vluchten!

Aangekomen in Kathmandu, eerst het visum regelen. Eigenlijk ging dat gewoon goed en zonder problemen. nogsteeds compleet met zijn 15e konden gingen we opzoek gaan naar het mannetje met het briefje 'het andere reizen' vast. de beveiliging liet ons gewoon doorlopen, terwijl al onze tassen en spullen aan het piepen waren, ideaal! Alles was eigenlijk zo geregeld en voor we het wisten zaten we in een busje onderweg, met onze koffers bovenop, arme mannen die mijn koffer van 24,5 kilo moesten tillen, naar hotel 'Lailai' , waar we de eerste twee nachten verblijven. Wat mij ook opviel, was dat er eigenlijk alleen maar mannenrond het vliegveld hangen en dat mannen veel hand in hand lopen enzo

Tijdens deze rit naar het hotel werd ik even stil. Door Ghana was ik wel al een beetje voorbereid, maar het is hier toch behoorlijk anders! Sowieso zit het stuur rechts en rijden ze eigenlijk overal op de weg. Maar ook de armoe, vuil op straat, getoeter. Ik moest toch wel even slikken.

Het hotel waar we nu verblijven is onwijs leuk en knus! Met de meiden is het erg gezellig! Samen met Noortje slapen we in een knus kamertje, met ventilatie! En een klein badkamertje met eigen douche en wc! De douche is koud, maar dat is alleen maar lekker hier! Toen de 'baas' van het hotel met de wifi code kwam, kon je mij even weg blazen! Wifi?! Hier?! En hij werkt nog perfect ook! Deze blog schrijf is dus via mijn mobiel.

We slapen op de 5e verdieping, en is hier geen lift. Toen er werd gezegt : geef je kamernummer door, dan brengen deze jongens jullie koffers naar boven kwamen mijn gedachtes : arme jongens 5! Verdiepingen met dat veelte grote, zware ding. Ik wou bijna gaan helpen, maarja ik was wel een beetje moe van de reis hoor. Haha :x

We hebben even rustig aangedaan, ons even opgefrist em toen was het etenstijd. Rijst, groente in saus, nog wat losse groente en wat kip. Wat een luxe! Zou ik deze vakantie dan niet alleen op droge rijst en crackertjes leven? :D

Na t eten waren de regenponcho's en paraplus nodig hoor! Er moest even geld gewisseld worden. Maar het is hier regenseizoen en dus kan het weer ineens omslaan. Voor het eten was het nog mooi droog, daarna regende het.

Gelijk een avond wandelingetje door Kathmandu gemaakt, in onze, hele sexy, regenponcho's. We hebben vast indruk gemaakt op de mannen hier! Begint goed toch !
Ook zijn we gelijk even langs een supermarktje gelopen voor flessen water.

Het is echt een ghaos op de weg hier! Het werd een wandeling voor gevaar op eigen leven! Haha nee ik overdrijf... Maar mensen hier houden van toeteren en rijden graag vlak langs je. Achja, waarom niet, houd het spannend.

Nu ben ik echt wel een beetje moe, na een nacht met minder uren en ook bijna geen slaap. Hier ishet nu ook al 22.45. Terwijl het in Nederland dus 3 uur en 3 kwartier vroeger is.

Als het goed is heb ik sowieso de eerste twee weken wifi. Dus zal in ieder geval die twee weken zo goed mogelijk mijn blog bij te houden. Nu is het tijd voor een schoonheidsslaapje, morgen worden we om half 9 bij het ontbijt verwacht. Ik ben benieuwd!